Veçohen shpesh edhe ndërtimet që paraprihen nga lidhëza krahasuese si:
Duart e vogla, si prej femre, trazonin një nga një kokat e fishekëve të gjerdanit.
Gjymtyrë e veçuar mund të dalë edhe një përcjellore:
Boksieri, duke ndjekur me syrin e nxirë dorën e arbitrit që ulej e ngrihej, u përpoq të çohej. Kafsha, duke vërtitur kokën poshtë e lart, po i binte truallit me këmbë e po skërmiste dhenë.
Përdoret edhe forma e pashtjelluar mohore:
Vajza, pa vënë re të tjerët, iu afrua më shumë afishes.
Një gjymtyre të përcaktuar mund t’i përkasin njëkohësisht, në të njëjtën fjali, përcaktorë të veçuar me përshtatje dhe përcaktorë të veçuar pa përshtatje:
I mbuluar me dëborë, me rroba të ngrira kallkan, Batoja sa nuk po rrëzohej për tokë. Plaku, i shkurtër, me fytyrë të kuqe, lëvizte sytë e tij të turbullt sa andej – këndej.
Përgatiti dhe përshtati:
WWW.STUDENTËT.MK
