Rritjet e theksuara ekonomike, ndikojnë në fleksibilitet dhe individualizimin e që më tej çojnë në sfidën serioze se si të sigurohet fryma e platformave të komunitetit për marrëdhëniet sociale dhe rrjeteve të ndryshme në komunitet.
Në qoftë se punonjësi i vetëm në një departament është gjithnjë e më shumë përgjegjës për detyrat individuale, merr pagë individuale dhe sheh mundësitë për karrierë të veten, si përcaktohet talenti i tij apo saj individual, si do të jetë e mundur, atëherë për të krijuar një frymë solidariteti në departamentin dhe të mendojnë për atë si një organizatë?
Kjo situatë rëndohet më tej nga nevoja në rritje për njerëzit që të punojnë përtej kufijve organizativë/ profesionalë. Zgjidhja e detyrave është duke u bërë gjithnjë e më komplekse dhe kërkon të dhënat nga profilet e kompetencave shumë të ndryshme dhe shpesh ekipet sjellin rezultatin më të mirë.
Por presioni për kompetencat e komunitetet si ato fizike apo Virtuale, del në një kohë kur parakushtet për komunitete të tilla përkeqësohen. Në këtë drejtim teknologjia e informacionit luan një roli e dyfishtë: roli i horrit dhe ai i heroit, në atë që ka çuar në kategorizimin dhe individualizimin e burimeve njerëzore njëkohësisht me krijimin e mundësive të paparë teknologjik për t’i lidhur njerëzit së bashku. Lidhjet e nxehta telefonike dhe linjat e të dhënave janë gjithnjë duke zëvendësuar kontaktet ballëfpër ballë, që ka qenë aspekt themelor i marrëdhënies punëdhënës-menaxher. Pra, punonjësit më të afërt mund të përhapen në të gjithë botën dhe kontakti i përditshëm i afërt konsiston në e-mail, në vend të takimit, duke pirë një filxhan kafe.
Kjo është një sfidë edhe për hulumtuesit edhe për praktikuesit që të tregojnë për platforma për komunitetin në jetën e punës që të kontribuojnë për të mbyllur marrëdhëniet mes njerëzve. Nëse ne dështojmë për të përmbushur këtë sfidë, jeta e punës jo vetëm që do të bëhet gjithnjë e më e automatizuar, por ajo gjithashtu do të jetë e pavlefshme në aspektin e ndjesisë njerëzore dhe frymës së komunitetit. Pjesa më e madhe ka indikacion të tregojnë se shpirti i komunitetit do të jetë faktor i qëndrueshëm, në krijimin e kushteve për aktivitete njerëzore, ndërsa përmbajtja e punës dhe potenciali për vetërealizimin personal përbënë faktorin aktual motivues.
Cilat janë ndërlikimet e këtij zhvillimi për sindikatat? Sot, roli tradicional i sindikatave, si vëzhgues të rregullave, marrëveshjeve dhe marrëveshjeve kolektive është zvogëluar në një masë të madhe. Punonjësit duan më shumë ndikim të drejtpërdrejtë në përmbajtjen e punës së tyre dhe kushteve të punës. Në vend që sindikatat mund të vijë për të luajtur një rol shumë më qendror si partnerë të dialogut me menaxhimin e organizatës, si katalizatorë të zhvillimit të kompetencave, të personelit të ri politikë dhe si pararendësit në krijimin e kushteve të mira për zhvillimin e burimeve njerëzore. Ky ndryshim në identitetin mund të paraqitet në një ashpërsi, por ato sindikata që janë përballur me situatën dhe e kanë bërë tranzicionin kanë fituar një pozitë të fortë në tregun modern të punës.
Përmblodhi dhe përshtati :
WWW.STUDENTET.MK
