Një grup studentësh u mblodhën për të vizituar profesorin e tyre të vjetër të universitetit. Biseda mes tyre shpejt u shndërrua në ankesa për punën dhe jetën e tyre stresuese. Profesori shkoi në kuzhinën e tij dhe u kthye me një tenxhere të madhe kafeje dhe një shumëllojshmëri filxhanësh, duke përfshirë porcelan, plastikë, gotë, kristal, disa me pamje të thjeshtë, disa të shtrenjta dhe disa të hollë. Profesori u tha atyre që të ndihmonin veten në kafe.
Pasi të gjithë studentët morën nga një filxhan kafeje në duar, profesori u tha: “A e vutë re të gjitha gotat me pamje të bukur janë marrë dhe vetëm ato të lira kanë mbetur pas. Është normale që të gjithë të duan më të mirën për vetet e juaja, por ky është burimi i problemeve dhe stresit në jetën tuaj.
” Filxhani në vetvete nuk i jep cilësi kafesë. Në shumicën e rasteve, është thjesht më e shtrenjtë dhe fsheh atë që pimë. ”, Vazhdoi profesori.
“Ajo që të gjithë ju donit ishte kafeja, jo filxhani, por të gjithë ju me vetëdije morët filxhanët më të shtrenjtë që dukeshin mirë dhe pastaj filluat t’i shikoni gotat e njëri -tjetrit.”
“Le të kemi parasysh se jeta është kafeja dhe punët, shtëpitë, makinat, gjërat, paratë dhe pozicioni janë filxhanët. Lloji i filxhanit që kemi, nuk përcakton ose ndryshon cilësinë e jetës sonë. ”
Porosia: Ndonjëherë ne nuk arrijmë ta shijojmë kafenë duke u përqëndruar vetëm në filxhanin që kemi. Të jesh i lumtur nuk do të thotë që gjithçka rreth teje është perfekte. Do të thotë që ju keni vendosur të shihni përtej papërsosmërive dhe të gjeni paqe. Dhe paqja qëndron brenda jush, jo në karrierën tuaj, punët ose shtëpitë që keni.
Përgatiti dhe përshtati:
WWW.STUDENTET.MK
