Lidhja midis obezitetit dhe trurit është një temë interesante që shkencëtarët vetëm kohëve të fundit kanë filluar të eksplorojnë. Hulumtimi i ri shton pjesë të rëndësishme në enigmën.
Nga madhësia dhe funksionaliteti i trurit në qarqet specifike të nervave, studimet e fundit kanë nxjerrë në pah aspekte të rëndësishme të lidhjes midis obezitetit dhe trurit.
Për shembull, studiuesit botuan një studim këtë vit që gjeti një lidhje midis obezitetit rreth zonës së stomakut dhe madhësisë më të vogël të trurit – në mënyrë specifike, vëllimi më i ulët i lëndës gri që gjendet në palcën kurrizore.
Gjetjet e një studimi tjetër të kohëve të fundit treguan se lëvozhga prefrontale e trurit – një zonë që është e rëndësishme për mendimin kompleks, planifikimin dhe vetëkontrollin – është më pak aktive tek njerëzit që tentojnë të hanë shumë ushqime, gjë që mund të sjellë trashje dhe shtim në peshë.
Së fundi, hulumtimi që u shfaq vetëm muajin e kaluar identifikoi një sërë neuronesh që mund të frenojnë mbingrënien kur ato bëhen aktive.
Ky studim parashtron pikëpyetje ne dy sfera të hulumtimit, të obezitetit dhe strukturës së trurit.
Dr. Ilona A. Dekkers, nga Qendra Mjekësore e Universitetit Leiden në Holandë, udhëhoqi një ekip studiuesish që përdorën teknologjinë e skanimit MRI për të kuptuar lidhjen midis obezitetit dhe strukturës së trurit.
Dr. Dekkers dhe ekipi raportuan vëllime më të vogla të lëndës gri tek njerëzit me obezitet, duke forcuar gjetjet e mëparshme të hulumtimit. Ata gjithashtu gjetën lidhje me formën dhe strukturën e trurit.
Studiuesit gjetjet e tyre i botuan në revistën “Radiology”.
Më shumë yndyrë trupore, më pak vëllim të palcës kurrizore
Dr. Dekkers dhe kolegët e saj vendosën të hetojnë se si trashja mund të ndikojë në tru, sepse studimet e mëparshme kishin gjetur një rrezik më të lartë të aftësisë njohëse dhe çmendurisë midis njerëzve me obezitet.
Kështu, shkencëtarët shqyrtuan skanimet e trurit nga mbi 12,000 njerëz që morën pjesë në studimin Biobank Imaging në Mbretërinë e Bashkuar. Teknikat e imazhit të trurit që ekipi kishte përdorur në studim ofroi njohuri për lëndën gri dhe të bardhë tek palca kurrizore e pjesëmarrësve.
Duke përshkruar trurin në terma shumë të gjerë, kjo njësi qendrore e kontrollit përbëhet nga një “lëvozhgë e jashtme e quajtur materie me ngjyrë gri dhe një sipërfaqe e brendshme e materialit të bardhë”.
Materiali gri është i mbushur me neurone, ndërsa materia e bardhë kryesisht përbëhet nga projeksionet nervore të quajtura aksone dhe qeliza gliale.
Në studimin e tanishëm, sipas Dr. Dekkers, ekipi gjeti se “duke pasur nivele më të larta të yndyrës të shpërndara mbi trupin është e lidhur me vëllime më të vogla të strukturave të rëndësishme të trurit, duke përfshirë strukturat e lëndës gri që ndodhen në qendër të trurit . “
“Është interesante, kemi vërejtur se këto lidhje janë të ndryshme për burrat dhe gratë, duke sugjeruar se gjinia është një modifikues i rëndësishëm i lidhjes midis përqindjes së yndyrës dhe madhësisë së strukturave specifike të trurit”, shton ajo.
Në mënyrë të veçantë, në përgjithësi burrat me obezitet kishin vëllim më të ulët të lëndës gri, ashtu edhe në qarqet e përpunimit të informacioneve dhe strukturat e trurit që merren me lëvizjen.
Për gratë me obezitet, një sasi e shtuar e yndyrës trupore lidhet vetëm me vëllimin e substancës të quajtur globus pallidus, e cila është një zonë e trurit që luan rol në lëvizjen vullnetare.
Në të dy gjinitë, burrat dhe gratë, ka pasur një korrelacion midis një sasie më të madhe të yndyrës trupore dhe shanset për ndryshime të vogla që ndodhin në lëndën e bardhë të trurit.
