Inxhinierimi softuerik i bazuar në komponenta është qasje e bazuar në ripërdorje për definimin, implementimin dhe kompozimin në sisteme të komponentave të pavarura të çiftuara lirshëm (dobët).
Komponenta është njësi softuerike funksionaliteti dhe varësitë e të cilës janë të definuara plotësisht nga një grup i interfejsave publikë. Komponentat mund të kompozohen me komponenta tjera pa njohuri për implementimin e tyre dhe mund të instalohen si njësi e ekzekutueshme.
Komponentat mund të implementohen si njësi të programit që përfshihen në një sistem apo si shërbime të jashtme që referohen nga brendia e një sistemi.
Modeli i komponentave e definon një grup të standardeve për komponenta, përfshirë standardet e interfejsave, standardet e përdorjes, dhe standardet e instalimit. Implementimi i modelit të komponentave e ofron një grup të shërbimeve të përbashkëta që mund të përdoret nga të gjitha komponentat.
Gjatë procesit CBSE (component-based software engineering – inxhinierimi softuerik i bazuar në komponenta), duhet t’i gërshetoni proceset e inxhinierimit të kërkesave dhe të projektimit të sistemit. Duhet t’i balansoni kërkesat e dëshirueshme me shërbimet që janë në dispozicion nga komponentat ekzistuese të ripërdorshme.
Kompozimi i komponentave është procesi i ‘lidhjes me tela’ të komponentave për ta krijuar një sistem. Llojet e kompozimit e përfshijnë kompozimin sekuencial, kompozimin hierarkik, dhe kompozimin shtues.
Gjatë kompozimit të komponentave të ripërdorshme që nuk janë shkruar për aplikacionin tuaj, mund të ju duhet të shkruani adaptues apo ‘kod ngjitës’ për t’i pajtuar interfejsat e komponentave të ndryshme.
Kur i zgjedhni kompozimet, duhet ta konsideroni funksionalitetin e kërkuar të sistemit, kërkesat jofunksionale dhe lehtësinë me të cilën mund të zëvendësohet një komponentë kur ndryshohet sistemi.
Burimi: Ian Sommerville, Inxhinierimi i softuerit
WWW.STUDENTËT.MK
